Voor wie?

Herken je misschien een van deze situaties?

Er zijn veel omstandigheden of redenen te bedenken waardoor het even of al langer niet lekker loopt met jou en je kind(eren). Soms is het tijdelijk en gaat het vanzelf weer over, soms lijkt het zich echter niet vanzelf op te lossen. Hieronder beschrijf ik situaties die ik vaker tegenkom bij de kinderen in mijn praktijk. Misschien herken je er iets van. Wat het ook is, er is vaak echt iets aan te doen!
Ik werk met kinderen van 2 t/m 12 jaar.

Voorbeeldsituaties

Wanneer iets tegen zit, iets niet mag of anders gaat dan gedacht, wordt je zoon of dochter heel boos, extreem verdrietig of trekt zich terug. Het lukt niet meer om contact te maken en hem of haar te helpen zich weer fijn te voelen. Dat geeft een onmachtig gevoel. Zowel voor jou als voor je kind.

Je kind luistert niet, je zegt nee, maar je kind gaat vrolijk door met wat juist niet de bedoeling is. Of je vraagt iets van hem of haar, maar je krijgt totaal geen reactie. Het maakt het opvoeden zo moeilijk! Want jouw opmerkingen zijn niet bedoeld om te pesten, maar om te helpen, of om te voorkomen dat het mis gaat. Wat moet je doen, wanneer je kind jouw leiding niet accepteert? Of zelfs voortdurend over jouw grenzen heen gaat?

Jullie zijn gescheiden en hebben goed geregeld wanneer de kinderen bij welke ouder zijn. Alleen wil één van je kinderen absoluut niet naar de andere ouder toe. Hij klampt zich aan je vast bij het wegbrengen of ze roept dat ze ‘nooit meer daarheen gaat’. Voor jou als ouder geeft dat een dilemma. Natuurlijk moet ze gaan…maar wat als er daar iets niet goed gaat? Hoe kom je er achter wat de werkelijke reden van het verzet van je kind is? Vaak zeggen kinderen tegen beide ouders iets heel anders. Of ze laten ander gedrag zien bij mama dan bij papa. En dat geeft weer spanning tussen de ex-partners.

Het kan ook zijn dat jullie als ouders prima vorm kunnen geven aan gezamenlijk ouderschap, alleen lukt het jullie kind niet om te wennen aan de nieuwe situatie.

Sommige kinderen vinden het heel eng om op de wc te gaan. Met name als ze moeten poepen. Ze willen alleen in de luier poepen. Of ze hebben poepvegen in hun onderbroek, wat gevolgen heeft voor de relatie met leeftijdgenoten. Soms houden ze hun ontlasting zo lang op, dat ze niet meer kunnen en buikpijn krijgen. Problemen met ontlasting en zindelijkheid komen voor bij kinderen die net naar school (zullen) gaan, tot kinderen die al bijna naar de middelbare school gaan. En met een beetje hulp, kunnen ze het vertrouwen gaan voelen om los te laten en de grip (over hun lijf) weer terugkrijgen.

Er zijn kinderen die alles durven en er zijn kinderen die overal bang voor zijn: voor spelen bij een vriend(innet)je, een spreekbeurt, afscheid nemen van de ouder, alleen een boodschap doen, iets nieuws doen, dat er iets gebeurd met een van de ouders, dat ze iets niet goed doen, dat iemand boos wordt … noem maar op. Soms zijn kinderen voor alles bang, soms alleen voor een specifiek iets. Soms is er een duidelijke aanleiding voor de angst, soms tast je als ouder in het duister. Het ene kind is goed gerust te stellen en bij een ander wil dat maar niet lukken. Meestal lossen kinderen hun angsten uiteindelijk zelf op.  Maar niet altijd. Op het moment dat de angst het kind belemmert in zijn of haar ontwikkeling, is er wat hulp nodig.

Sommige kinderen kunnen er geen genoeg van krijgen: ze blijven het liefst bij hun ouders in bed slapen tot ze uit huis gaan! Niet alle ouders zijn daar blij mee. Natuurlijk wil je dat je kind zich veilig voelt en goed slaapt. Alleen slaap jij als ouder ook nog wel? En kom je als partners nog toe aan elkaar? Hoe krijg je het voor elkaar dat je kind in zijn eigen gezellige kamertje gaat slapen, in zijn eigen bed? Dat nu leeg staat?

Mogelijk is er bij jouw kind een vermoeden van of een diagnose van zo’n bijzondere kwaliteit. Zo lang je kind zich ondanks deze omstandigheden goed ontwikkelt, veerkrachtig is en zijn weg vindt in het leven, is dit mogelijk zwaar, maar is er geen reden tot zorg. Op het moment dat je kind vast blijft zitten, belemmerd wordt in zijn ontwikkeling door de omstandigheden of lijdt onder de situatie, dan is er hulp nodig. Hulp om te begrijpen en aanvaarden wat onveranderbaar is en aan te pakken wat wel veranderbaar is, zodat jullie weer verder kunnen.

Je kind heeft iets meegemaakt, een intense, ingrijpende ervaring, waardoor hij of zij een trauma opgelopen heeft. Dat kan door geweld zijn, het verlies van een dierbare of een andere, voor je kind ingrijpende, gebeurtenis. Het lijkt wel of deze kinderen altijd op scherp staan. Er hoeft maar iets te gebeuren of ze schieten in de stress, worden boos of  trekken zich terug. Ze zijn hyper alert en ook al lijkt het of ze zich aardig staande houden, ze voelen zich nooit echt veilig en ontspannen.

Deze kinderen hebben hulp nodig om weer veiligheid te kunnen ervaren, om woorden te vinden voor hun gevoelens en om zichzelf te reguleren. Om EMDR of een andere trauma behandeling te kunnen ondergaan is eerst veiligheid nodig, in de omgeving van het kind en in het kind zelf.